پراز حس عاشقانه

پاییز هم بساط زرد و نارنجی برگهایش را جمع کرد

تا زمستان آرام آرام بیایید و مهمان خانه مان شود.

اما من همین جا کنار لبخند قاب شده ات
هنوز پر از حس عاشقانه پاییزم،
اصلا مگر می شود تو را دیگر نداشت
و خاطرات بودنت زیر برف بماند.


اصلا بیا امشب من نیت کنم و تو برایم فال حافظ بگیر.
بشرط آنکه در تورق برگ های دیوان شعرش برایم:
غزل یوسف گمگشته باز آید به کنعان
را بیاوری و من برایت انار صد دانه بغض هایم را بشکنم.
فقط یک چیز می گویم بین خودمان باشد از اینکه مهمان ابا عبدالله الحسین علیه السلام هستی دلم قرص قرص است. چون می دانم پایان این یلدا شیرینی زیارت ارباب و شفاعت توست.