خودم را بیشتر مدیون می دانم

چقدر این اردیبهشت ماه،
طولانی شده است...

انگار که هیچوقت نمیخواهد به پایان برسد..

هرچه بیشتر می‌گذرد،
نفس کشیدن برایم سخت تر می‌شود..
این روزها بیشتر از گذشته خودم را مدیون میدانم..

مدیون آنانی که فدا شدند ..
آنانی که همه ساعات شبانه روز،
در جای جای این مرز و بوم،
از تلاش های بی وقفه حتی لحظه ای دست برنمی‌دارند..

همان دلاور مردانی که از ابتدا،
شهادت را در سر لیست آرزوهایشان نوشتند...

مدیون قطرات پاک خون مردان غیرتمندی هستیم که..

ارزشمندترین دارایی شان را در راه امنیت فدا کردند...

این روزها بیشتر به معنای غیرت و امینت پی می‌برم؛
امنیتی که دیده می شود،

و تلاشها و سختی هایی که دیده نمی‌شوند...

به یاد همه مرزبانان پرتلاش و گمنام..
همه مدافعان حریم و امینت و اقتدار ایران اسلامی...
و به یاد همه شهدای مظلوم فراجا...
اجرشان با اباعبدالله(ع)...

پروردگارا!
ما را شرمنده خون پاک و نگاه شهدا قرار مده...