فرهنگ ایثار و شهادت از راهبردهای انقلاب اسلامی است

فرهنگ شهید و شهادت  ریشه در اعتقادات ما دارد، اعتقاداتی که با تاسی از واقعه عاشورا از  شهادت امام حسین(ع) و یاران باوفای ایشان سرچشمه می‌گیرد، امیدواریم ما  بتوانیم راه نورانی شهدا را طی طریق کنیم.

فرهنگ ایثار و شهادت از جمله راهبردهای انقلاب اسلامی است: امروزه این امر نیاز جامعه است که نسل جوان باید بداند در طول ۴۰ سال عمر بابرکت انقلاب اسلامی چه روی داده و در دوران دفاع مقدس چه اقدامات و جان فشانی‌هایی توسط رزمندگان  مخلص این سرزمین صورت گرفته است.

مکتب انتظار امام عصر، علیه السلام، مکتبی است که اگر صادقانه در آن پا نهی و دل به محبوب دهی، تو را به قله بلند و مقصد ارجمند شهادت خواهد رسانید. آیا در معارف و تعالیم این مکتب نخوانده ای که:

من هر روز صبحگاهان و در تمام عمر خویش، با مولای خود صاحب الزمان، عهد و پیمان می بندم، و بر این میثاق نیز بس استوارم و از آن هیچ گاه باز نخواهم گشت. بارالها مرا از یاران و یاوران او و... از آنان قرار بده که در میدان نبرد و در حضور او، شهد شهادت نوشیده و فدای اومی شوند. بارالها، اگر در این رهگذر، عمرم به سر آمد و از دنیا رفتم، هنگام ظهور، مرا از قبرم برون آر، در حالی که کفنم همچون لباس رزمم باشد، و در راه یاری آن حضرت، شمشیر از نیام برکشیده، نیزه به دست گرفته، و ندای آن امام همام را لبیک گویم.

ما برای درک کامل ارزش و راه شهیدان مان فاصله طولانی را باید بپیماییم و در گذر زمان و تاریخ انقلاب و آیندگان آن را جستجو نماییم. مسلّم خون شهیدان، انقلاب و اسلام را بیمه کرده است. خون شهیدان برای ابد درس مقاومت به جهانیان داده است. و خدا می داند که راه و رسم شهادت کور شدنی نیست؛ و این ملت ها و آیندگان هستند که به راه شهیدان اقتدا خواهند نمود. و همین تربت پاک شهیدان است که تا قیامت مزار عاشقان و عارفان و دلسوختگان و دارالشفای آزادگان خواهد بود. خوشا به حال آنان که با شهادت رفتند! خوشا به حال آنان که در این قافله نور جان و سر باختند! خوشا به حال آن هایی که این گوهرها را در دامن خود پروراندند!

امام درباره کیفیت ورود به تهران فرموده بودند من اول باید به زیارت شهدا بروم. امام خودشان تصمیم می گرفتند و به این دلیل هیچ کس هم نمی توانست در اراده ایشان تأثیر بگذارد، فرمودند من باید اول بروم سر خاک شهدا، ما گفتیم خطرناک است فرمودند نمی شود. ناچار تمام این مقدمات را در بهشت زهرا فراهم کردیم که ایشان تشریف بیاورند آنجا و سخنرانی بفرمایند. در اوقاتی که امام به اندرونی تشریف می آوردند بعضی از خانواده های معظم شهدا یا مجروحین به دفتر مراجعه می کردند و تمنایی داشتند یا چیزی را می آوردند که امام تبرک بفرمایند یا استخاره می خواستند. بیاد دارم هر وقت، چه شب، چه روز، که به در اتاق ایشان می رفتم و در می زدم امام می گفتند : «بسم الله» تا می گفتم خانواده شهید یا مجروحی است که التماس دعا یا تبرکی دارد بلافاصله بلند می شدند و آن خواسته را انجام می دادند. یک بار به امام عرض کردم خجالت می کشم که این همه مزاحم می شوم. فرمودند: «تو چرا خجالت بکشی من آماده ام برای این کارها. کار دیگری که از من بر نمی آید.»